TREŠNJA

Dan, u početku bi nezanimljiv, sve dok neko ne reče: “Ima li šta slađe od slatkog”, istovremeno gledajući tu slatku tajnu kroz gustiš zelene boje lišća najljepšeg voćnjaka u okolini. Ni, aprilske kiše, mjesec dana ranije nad “Bendželajem”, ne uspiješe sprati bjelinu mirisnog i opijajućeg behara prvih komšijskih ašlama, što šireći se kroz ulice, najavi dolazak plavog proljetnjeg neba iznad prozora “Hiseta”. Mala, crvena sunca nagizdana i vezana za visinu vjetran nesebično mame na put po granama velike krošnje, pravilno nas vodeći do najslađih i najsočniji zrelih trešanja pod kapom nebeskom. (ZIPAPHOTO/Slobodan Rašić Bobara)